Gemeente van Christus
Wie kan mij helpen?
Een man had een zoon met een stomme geest
Een man had een zoon met een stomme geest, d.i. een zoon die niet kon spreken. Maar dit was niet zomaar een jongen die niet kon spreken. Zijn stomheid werd veroorzaakt door een boze geest. Wanneer deze boze geest de jongen overweldigde, dan “werpt hij hem op de grond; en hij heeft het schuim op de mond, en hij knerst met zijn tanden en verstijft” Markus 9:18a.
Nadat de verheerlijking op de berg had plaatsgevonden, kwam Jezus samen met Petrus, Jakobus en Johannes terug bij de andere discipelen. Ze zagen dat er een grote schare mensen was die een discussie aan het volgen waren tussen Jezus’ discipelen en de Schriftgeleerden. De discussie ging over de man die de zoon met een stomme geest had.
De vader was op zoek gegaan naar Jezus in de hoop dat Hij hem zou kunnen helpen. Maar omdat Jezus er niet was, had de vader de discipelen gezegd dat zij de boze geest zouden uitdrijven, “en zij hebben het niet gekund” Markus 9:18b.
Jezus noemt niet alleen Zijn falende discipelen, maar de hele generatie Joden een ongelovig geslacht. Hoelang moest Hij hun ongeloof nog verdragen. Enerzijds het ongeloof van de twaalf omdat Hij hen de macht had gegeven om boze geesten uit te drijven (Markus 3:14-15) en ze niet in staat waren deze man te helpen. En anderzijds het ongeloof van de schare, de schriftgeleerden alsook de hele Joodse natie, dat ze niet erkenden dat de Heilige Israels in hun midden was.
Ongeloof was de reden waarom de discipelen faalden ondanks dat ze de macht van God hadden ontvangen. Ongeloof was de reden waarom de Schriftgeleerden en de schare niet erkenden dat de Messias in hun midden was. Het is niet moeilijk voor ons om te zien hoe deze gebeurtenis een voorwerp van spot was voor de Schriftgeleerden. Hoe het hun en hun geweten overtuigde van hun gelijk. Maar hadden ze gelijk?
Hoe zou de vader zich hebben gevoeld?
Jezus laat de jongen tot Zich brengen. Toen de geest Jezus zag, deed hij de jongen onmiddellijk stuiptrekken, op de grond vallen en al schuimend ronddraaien. Jezus vraagt de vader hoe lang dit de jongen al overkomt. De vader legt uit “Van zijn kindsheid af; en dikwijls heeft hij hem ook in het vuur en in het water gedreven om hem een ongeluk te doen krijgen” en vraagt dan “Maar als Gij iets kunt doen, help ons en heb medelijden met ons!” Markus 9:22.
Deze vader stond machteloos. De toestand van de zoon had de jongen van een normaal leven beroofd en het gezin onder zware druk gezet door de constante zorg. De toestand was hopeloos. Niemand had de jongen tot hiertoe kunnen helpen. Ongetwijfeld zal hij alles wat in zijn mogelijkheid lag, hebben gedaan om iemand te vinden die zijn zoon zou kunnen helpen. Net zoals vandaag de dag elke rechtgeaarde vader voor zijn kind zou doen. Hij had zijn zoon nu naar Jezus gebracht in de hoop dat Hij hem zou kunnen helpen. Maar na de talrijke teleurstellingen in het verleden, kreeg ook nu weer zijn hoop een flinke opdoffer. Een zoveelste teleurstelling. Zij die beweerden Jezus’ discipelen te zijn, en het ook waren, bleken niet bij machte te zijn om zijn zoon te genezen. Begrijpen we dan ook zijn vraag aan Jezus “Maar als Gij iets kunt doen, help ons”. Hij smeekte om medelijden om zijn zoon en zijn gezin.
Jezus reageert op de vaders woorden, Hij zegt hem “Als Gij kunt! Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft” Markus 9:23. Het was geen kwestie van als Jezus het zou kunnen, maar als er genoeg geloof was in Jezus’ kracht. Als de man terug zou kijken naar zijn verleden dan begrijpen we dat hij na de talrijke teleurstellingen weinig reden tot hoop had. Toch had hij de hoop nog niet opgegeven, maar hij was wel sceptisch (=twijfelachtig) geworden.
De vader van de jongen begrijpt de impact van Jezus’ woorden op zijn houding en roept uit “Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!” Markus 9:24.
Hij was eerlijk met zichzelf en erkende dat twijfel zijn hart was binnengeslopen. Hij begrijpt dat Jezus hem hierbij kon helpen. Hij zag dat zijn vertrouwen in de Here Jezus groter moest zijn.
Jezus bestraft de geest.
Toen Jezus zag dat de schare samenstroomde, bestrafte Hij de onreine geest met de woorden “Gij, stomme en dove geest, Ik beveel u: ga van hem uit en kom niet meer in hem” Markus 9:25. De boze geest ging uit onder geschreeuw en stuiptrekkingen. De jongen werd als een dode, de mensen dachten dat hij was gestorven door het gebeuren. Maar Jezus richtte hem op en hij stond weer op. Toen ze alleen waren vroegen de discipelen aan Jezus waarom zij de boze geest niet hebben kunnen uitdrijven, waarop Jezus hen antwoord “Dit geslacht kan door niets uitvaren, tenzij door gebed” Markus 9:29.
Wie kan mij helpen?
We kennen allemaal onze eigen moeiten, zorgen en zonden waar we mee worstelen. Jij kent ze zelf beter dan wie dan ook. Jij kent je teleurstellingen beter dan wie dan ook. Jij kent beter dan wie dan ook de middelen die je al hebt geprobeerd om je probleem te overwinnen. Jij kent beter dan wie dan ook de mensen die je al hebt aangesproken om raad en hulp.
En waar heeft het je gebracht? In een uitzichtloze situatie zoals de vader ? Blijf je maar voort ploeteren in geloof zonder overwinning net zoals de vader? Zijn we ook gaan twijfelen aan de belofte en de kracht van God zoals de vader?
Als christen moeten we niet kijken naar de krachteloosheid van godsdienstige mensen. Als christen moeten we niet vertrouwen op de hulp van mensen, maar we moeten vertrouwen op Gods hulp. Soms hoor je christenen wel eens zeggen dat de macht van de zonde te groot is. Dat het voor bepaalde mensen niet mogelijk is om de zonde waarmee ze worstelen te overwinnen. En omdat ze deze leugen zijn gaan geloven, zijn ze genoegen gaan nemen dat sommige christenen blijven vasthouden aan hun zonden. Wat zou Jezus hierover zeggen? Zou zijn antwoord niet zijn: “O, ongelovig geslacht, hoelang zal Ik nog bij u zijn? Hoelang zal Ik u nog verdragen?” Markus 9:19?
Jouw moeite, jouw zorgen en jouw zonden zijn niet TE groot en TE moeilijk voor God. Geloven is vertrouwen op God zonder te twijfelen aan Zijn Almacht. Wanneer je bidt, dan laat je daarmee zien dat je op Hem vertrouwt, omdat je jezelf tot Hem keert. Dit was wat de vader moest leren, om zich tot Jezus te wenden in geloof, zonder twijfel. Dit was wat zijn hoop herstelde en hem een uitkomst en overwinning gaf.
Het ongeloof van Jezus’ discipelen maakte dat zij de kracht van God niet konden laten doorwerken in hun leven. Zij waren niet bij machte om de boze geest uit te drijven vanwege hun ongeloof. Dit was wat de discipelen moesten leren. Dat de kracht van God wordt geopenbaard door het geloof en niet door het vertouwen op eigen kunnen.
