Gemeente van Christus
Laat alles bij u in liefde toegaan
Paulus zegt tegen de christenen in Korinthe, “laat
alles bij u in liefde toegaan” 1 Korintiërs 16:14. Liefde is
een begrip dat alomtegenwoordig moet zijn in het hart en in het
leven van een christen.
Johannes zegt daarover “Wie niet
liefheeft, kent God niet, want God is liefde. … En wij hebben de
liefde onderkend en geloofd, die God jegens ons heeft. God is
liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in
hem” 1 Johannes 4:8,16.
Vier soorten liefde
Eros:
fysieke en passionele liefde die God heeft voorbestemd tussen
een man en zijn wettige vrouw. Het is een liefde die een fysieke
aantrekkingskracht tegemoetkomt om hoererij te voorkomen zoals
Paulus beschrijft in 1 Korintiërs 7:1-6.
Storge:
is een natuurlijke liefde die je kan herkennen in ouders.
Ouders hebben hun kinderen lief omdat zij een deel van hen zijn.
Iemand die deze liefde niet heeft, wordt gekenmerkt als ongezellig
en onmenselijk. Romeinen 1:31 beschrijft zulke mensen als zijnde
zonder hart.
Phileo:
beschrijft de warmte en genegenheid die er bestaat tussen
familieleden, vrienden en mensen die een bijzondere relatie met
elkaar delen. Het is een liefde die vaak voortkomt omdat men zelf
ook wordt geliefd door iemand. Het is de broederliefde waar Paulus
over schrijft in 1 Tessalonissenzen 4:9.
Agape: deze liefde gaat
voorbij het fysieke, voorbij emotie. Het is liefde van de wil die
verder gaat dan de natuurlijke verlangens. Het is de liefde die voor
God voor ons had, toen wij nog onwaardig waren (Johannes 3:16). Deze
liefde wordt niet gekenmerkt door woorden, maar door daden.
Hoe we de agape liefde kunnen herkennen
De
christenen in Korinthe hadden geestelijke gaven, maar zonder liefde
waren ze er niets mee.
Al zouden ze met allerlei verschillden soorten tongen spreken,
zonder liefde zou het inhoudloos klinken. Al zouden ze hun lichaam
en bezittingen prijsgeven, zonder liefde zou het hen geen goed doen
(1 Korintiërs 13:1-3).
De agape liefde is lankmoedig.
Het geduld bestaat erin dat iemand zichzelf gaat beheersen
wanneer hij wordt geprovoceerd. Iemand die lankmoedig is gaat zich
niet vlug wreken. Het is iemand die opnieuw en opnieuw onrecht wordt
aangedaan en niets doet terwijl hij wel de mogelijkheid heeft om
iets te doen. Voor velen is dit belachelijk. Ze weigeren simpelweg
om belediging en pijn te toleren.
Ze staan klaar om de minste provocatie af te straffen. Ze
zullen de ander wel eens op zijn plaats zetten en opkomen voor zijn
rechten.
Zelfs wanneer iemand met agape liefde iemand bestraft, zal hij dat
met alle lankmoedigheid doen (2 Timotues 4:2). Het grootste
voorbeeld van lankmoedigheid vinden we terug in de persoon van Jezus
Christus. Toen wetteloze mensen hem sloegen, bespuwden, en
kruisigden, toen Hij veel pijn aan het lijden was vroeg Hij aan God
om het hen te vergeven (Lukas
23:34). Ook Stefanus deed hetzelfde toen hij werd gestenigd
(Handelingen 7:60). Ze waren bereid om alles van hun vijanden te
aanvaarden.
De agape liefde is
goedertieren. Goedertieren is een aanvulling op lankmoedigheid.
Lankmoedigheid zal het kwade verdragen, terwijl goedertieren het
onrecht zal terugbetalen met goedheid. Het is een bereidheid om
alles aan de vijand te geven, om tegemoet te komen aan zijn noden.
Vriendelijk zijn. Toen Gods goedertierenheid verscheen in de persoon
van Jezus, heeft Hij Zich over ons ontfermd (Titus 3:4-5). Zijn
goedheid resulteerde in de behoudenis voor alle mensen. Het is een
houding die zegt ‘hoe kan ik mij nuttig maken? Hoe kan ik hun
tegemoetkomen met ontferming?’. Neem in acht dat deze woorden worden
gesproken tot een gemeente, waar de leden overhoop lagen met elkaar.
De agape liefde is niet
afgunstig. Afgunst
is een diep verlangen om te hebben wat een ander heeft. Maar niet
alleen dat, afgunst wenst ook dat de ander het niet zou hebben.
Mensen kunnen vaak het goede in een anders leven niet verdragen, ze
worden er helemaal opgewonden door. “Jaloersheid
is een vertering voor de beenderen” Spreuken 14:30b. Het was
een probleem waar de Korintiërs mee worstelde (1 Korintiërs 3:3).
Zij hadden bittere naijver en zelfzucht in hun harten (Jakobus
3:14-16). Afgunst kan niet verdragen dat de ander blij of tevreden
is en het zal dat laten merken en er alles aan doen om dat te
voorkomen. Zoals Jozefs’ broers (Genesis 37).
De agape liefde praalt
niet en is niet opgeblazen.
Iemand die praalt, schept graag op.
Het is iemand die graag met ijdele dingen pronkt om zichzelf
te verheffen. Dit resulteert in hooghartigheid. Het zegt ‘ik ben
beter dan u’. Pralers zullen de ander duidelijk laten merken dat hij
zich superieur voelen. Paulus waarschuwt de christenen in Korinthe
voor hun opgeblazenheid tegenover elkaar (1 Korintiërs 4:6). Ze
schepten op over hoe de ene van Paulus en de ander van Apollos was
(1 Korintiërs 3:4). Ze waren opgeblazen over de kennis die ze hadden
in plaats van de zwakkere broeder te achten (1 Korintiërs 8:1-3).
Een mens moet niet meer denken van zichzelf dan hij werkelijk is,
maar moet bedachtzaam zijn (Romeinen 12:3). Johannes de Doper gaf
ons hier een goed voorbeeld van. Tijdens de hoogdagen van zijn
populariteit, bleef hij zijn plaats kennen (Johannes 3:25-30).
Terecht zei hij “Jezus moet wassen, ik
moet minder worden”.
De agape liefde kwetst
niemands gevoel. Ongevoeligheid zal laten blijken dat iemand
niet kan liefhebben omdat het hem gewoon niet interesseert wat de
ander aanbelangt. We herkennen dit gedrag in de man die zijn vrouw
ruw behandelt en haar niet behandelt als een broos vaatwerk (Kolossenzen
3:19). Hij zal haar gewoon verbitteren.
We zien het ook terug in het ongevoelige gedrag van
christenen tegenover hen met wie zij van mening verschillen. Liefde
zal zich niet onhebbelijk of onhandig gedragen.
De agape liefde zoekt
zichzelf niet. De wereld waarin we leven is gefocussed op de
persoonlijke rechten en zelf bevrediging. Een christen is er echter
op gefocussed om een slaaf van Christus en een slaaf van zijn
medemens te zijn (Romeinen 6:16-22; 1 Korintiërs 9:19-23). Iemand
die zichzelf zoekt, is niet bezig met de ander. Toen de Korintiërs
in tongen spraken in de gemeente waren ze meer met zichzelf bezig
dan met de ander. Paulus zegt hen “Want
gij dankt wel goed, doch de ander wordt er niet door gesticht”
1 Korintiërs 14:17.
De agape liefde wordt niet
verbitterd. Zij zal zich niet vlug laten prikkelen tot ergernis
of bitterheid. Het is
een liefde die rekening houdt met de woorden “Weet
dit wel, mijn geliefde broeders: ieder mens moet snel zijn om te
horen, langzaam om te spreken, langzaam tot toorn; want de toorn van
een man brengt geen gerechtigheid voor God voort” Jakobus
1:19-20. Dit betekent niet dat een mens God zich nooit mag ergeren.
Paulus zijn geest werd geprikkeld toen hij zag dat de stad Athene
vol afgodsbeelden was. Maar hij gebruikte die prikkeling om het
juiste te doen. Hij liet zichzelf niet verbitteren door de
goddeloosheid van anderen.
De agape liefde rekent het
kwade niet toe. Dit wil zeggen dat zij het kwade niet denkt.
Mensen durven nogal eens een boekhouding bij te houden van de fouten
van anderen. Maar ze vergeten dat als God een mens vergeeft, hij
deze zonden niet meer gedenkt. Niet meer verwijt. Geen
wraakgevoelens meer koestert. In relaties durft men nogal eens de
fouten uit het verleden op te halen om zijn gelijk te halen. Liefde
houdt het verleden niet vast, maar vergeet de dingen die moeten
vergeten worden.
De agape liefde is niet blij
met ongerechtigheid, maar met de waarheid. Liefde kan en is
nooit blij met mensen die in zonden leven. Ze is alleen maar
verheugd wanneer de waarheid wordt geleerd en toegepast. Sommige
mensen zijn echter blij over hun ongerechtigheden en ook over die
van anderen (Romeinen 1:32). Sommige zijn blij met de zonden van
anderen omdat het henzelf heilger doet voelen. Liefde erkent dat
zulke mensen voor eeuwig verloren zullen gaan en kan daar niet blij
om zijn. Velen echter misleiden zichzelf door te zeggen ‘ik wil geen
probleem maken van onze verschillen, ik wil die persoon gewoon
liefhebben’. De liefde
die blij is met de waarheid zal echter geen deel hebben aan de
werken van de duisternis en deze ontmaskeren en mijden (Efeziërs
5:11-13; 2 Johannes 10-11). Liefde zal dus steeds waarheid spreken
en de vrucht van blijheid daarbij oogsten.
De agape liefde bedekt alles,
gelooft alles, hoopt alles en verdraagt alles. Paulus spreekt
deze woorden met overdrijving (hyperbool).
De alles wordt duidelijk gelimiteerd door de leer van
Christus. Velen hebben deze woorden al misbruikt. Ze weigeren om te
spreken over zonden omdat de liefde alles zou bedekken. Alles
bedekken bekent echter
dat liefde alles verdraagt (1 Korintërs 9:12), niet dat zij alles
zomaar goedkeurt en aanvaard. Deze liefde zal de overtreder proberen
te beschermen tegen de bedreiging terwijl ze het niet nalaat om te
waarschuwen en te bestraffen. Het is een liefde die steeds gelooft
in het goede. Zoals een ouder die steeds gelooft en hoopt dat hun
kinderen het juiste zullen doen, ondanks de fouten die ze maken.
Zoals Jezus steeds het vertrouwen gaf aan zijn twaalf apostelen en
in hen geloofde. Ook al zou het mislopen, hoop zorgt ervoor dat het
geloof levend blijft. Het is de liefde geen pessimisme kent. Paulus
was zeer teleurgesteld in zijn broeders en zusters te Korinthe, toch
verdroeg hij hen, toch geloofde hij dat ze het anders zouden gaan
doen, toch hoopte hij op een betere toekomst voor hen. En in dat
hele proces blijf hij volhouden.
Het loopt vaak mis wanneer mensen elkaar opgeven. Wanneer mensen
zeggen ‘gij verandert nooit’, het zal nooit goedkomen met u’, ‘het
is altijd hetzelfde liedje met u’.
Wanneer de liefde alles verdraagt, alles gelooft en alles
hoopt, dan zal zij nog steeds volhouden ook al kent zij
teleurstelling. Liefde is te bezorgd om op te geven.
Conclusie
Dit is de liefde waarvan Paulus de Korintiërs en ons allemaal zegt
““laat alles bij u in liefde toegaan”
1 Korintiërs 16:14.
