Gemeente van Christus
De eerste brief van Paulus aan de Korintiërs introduktie (1)
De stad Korinthe
“In de oudheid was Korinthe een zeer belangrijke stadstaat, die
verschillende kolonies stichtte in de Middellandse Zee, waaronder
Syracuse op Sicilië. De stad had een strategische positie doordat
zij een verbinding vormde tussen Attika met Athene en de
Peloponnesos, met onder meer Sparta. Ook de handel van de stad
floreerde vanwege deze gunstige positie. De Romeinen verwoestten de
stad na een belegering in 146 v.Chr.
In 44 v.Chr. werd de stad door Julius Caesar herbouwd en al snel
groeide Korinthe uit tot de meest welvarende stad in zuidelijk
Griekenland. Tevens was het de hoofdstad van de Romeinse provincie
Achaea. De stad was in deze periode beroemd vanwege de Isthmische
Spelen, die er eens per twee jaar gehouden werden en in deze periode
in aanzien uitsluitend overtroffen werden door de Olympische Spelen.
Korinthe is onder meer bekend geworden vanwege het feit dat hier al
vroeg, rond het jaar 50 na Chr., een christelijke gemeente is
gesticht, waar Paulus brieven naar schreef, de Eerste brief van
Paulus aan de Korintiërs en de Tweede brief van Paulus aan de
Korintiërs, die deel gingen uitmaken van de Bijbel van de
christenen” Bron:
wikipedia.
In Korinthe bevond zich een tempel gewijd aan Afrodite, waar
duizenden ‘heilige’ prostituees woonden. Dit trok aanbidders aan
vanuit heel Griekenland. Korinthe had een reputatie. Leven als een
Korintiër stond gelijk aan het leven in dronkenschap en immorele
losbandigheid. Je kan het vergelijken met de reputatie van de
Amerikaanse stad San Francisco of het sextoerisme van Thailand.
Paulus schreef de brief aan de Romeinen vanuit Korinthe tijdens aan
later verblijf in de stad (Romeinen 15:26; 16:1). De beschrijving
van het heidendom in Romeinen 1:28-32 is daarom
meer dan waarschijnlijk geïnspireerd door wat hij in Korinthe
zag. Ook de eerste en de tweede brief aan de Tessalonissenzen en
waarschijnlijk ook de brief aan de Galaten zijn vanuit Korinthe
geschreven.
Paulus zijn relatie met Korinthe
Er woonden veel Joden in Korinthe (Handelingen 18:4), temeer omdat
Claudius in die periode had bevolen dat alle Joden Rome moesten
verlaten (Handelingen 18:2). Paulus kwam in Korinthe nadat hij in
Athene het evangelie had gepredikt (Handelingen 18:1). Dit was op
zijn tweede zendingsreis. Aangekomen in Korinthe ontmoette Paulus
Aquila en Priscilla, met wie hij samenwerkte als tentenmaker
(Handelingen 18:2-3). Na een bepaalde tijd zijn Silas en Timoteus
naar Korinthe gekomen met steun van andere gemeenten zodat Paulus
zich volledig kon toeleggen op de prediking van het evangelie
(Handelingen 18:5; 2 Korintiërs 11:8). Hij legde zich toe op het
prediken aan de Joden, maar omdat het merendeel zich verzette tegen
het evangelie en het lasterden, wendde Paulus zich tot de heidenen
(Handelingen 18:5-6). Paulus zegt de Korintiërs dat hij met veel
vrezen en beven naar Korinthe was gekomen (1 Korintiërs 2:3).
De Here verscheen aan Paulus in een visioen om hem te zeggen dat hij
moest blijven prediken omdat God veel volk had in Korinthe
(Handelingen 18:9). Paulus moest geen bang hebben, hij moest spreken
en niet zwijgen. Paulus was anderhalf jaar werkzaam in Korinthe
(Handelingen 18:11). “En Crispus, de
overste der synagoge, kwam tot geloof in de Here met zijn gehele
huis, en vele van de Korintiers, die hem hoorden, geloofden en
lieten zich dopen” Handelingen 18:8. De Joden keerden zich
als één man tegen Paulus en brachten hem voor de rechterstoel van de
landvoogd Gallio, met de beschuldiging dat hij de mensen probeerde
te overtuigen om God op een onwettige manier te vereren. Maar Gallio
trok er zich niks van aan (Handelingen 18:12-17). Een paar dagen na
dit voorval vertrok Paulus samen met Aquila en Priscilla uit
Korinthe (Handelingen 18:18).
Aquila en Priscilla kwamen in Efeze een zekere Apollos tegen, aan
wie ze het evangelie nauwkeuriger uitlegden omdat hij alleen kennis
had van de doop van Johannes (Handelingen 18;24-26). Deze Apollos
wilde van Efeze naar Achaje oversteken en kreeg een
aanbevelingsbrief mee dat de christenen in Korinthe hem vriendelijk
moesten ontvangen (Handelingen 18:27). “Deze,
daar aangekomen, was door Gods genade van veel nut voor hen, die
geloofden. Want onvermoeid bestreed hij de Joden in het openbaar en
bewees uit de Schriften, dat Jezus de Christus is”
Handelingen 18:27-28).
Problemen in de gemeente nadat Paulus
was weggegaan
Kort nadat Paulus was weggegaan uit Korinthe, kwamen er problemen in
de gemeente. Het is niet
duidelijk hoe lang Apollos in Korinthe bleef, maar tegen dat Paulus
zijn eerste brief aan de Korintiërs schreef, was Apollos niet meer
in Korinthe (1 Korintiërs 16:12). Ondanks het goede werk van Apollos
waren de problemen in Korinthe zo groot geworden, dat de gemeente
had besloten om een brief aan Paulus te schrijven. Zo zegt Paulus: “Wat
nu de punten betreft waarover gij mij geschreven hebt” 1
Korintiërs 7:1a.
Paulus had voor de eerste brief aan de Korintiërs al een brief aan
hen geschreven (1 Korintiërs 5:9). We weten niet hoeveel brieven er
dan al tussen Paulus en de gemeente waren geschreven. De eerste
brief, zoals die in de bijbel wordt genoemd, geeft ons een goed
inzicht in de problemen van de gemeente van Korinthe. Ze stonden op
het punt om te splitsen, er was incest onder de leden, ze trokken
elkaar voor de rechtbank, ze waren verward over het huwelijk, kenden
problemen met het eten van vlees dat aan de afgoden werd geofferd,
er waren misbruiken het avondmaal, er waren misbruiken van de
geestelijke gaven, en sommigen ontkenden de opstanding van Christus.
Ook waren er sommigen die Paulus’ apostelschap in twijfel trokken,
zoals de tweede brief ons leert.
Paulus had niet alleen een brief van de gemeente ontvangen over de
zorgelijke toestand, hij had ook bericht gekregen van het gezin van
Chloe over de problemen in de gemeente (1 Korintiërs 1:11). De
toestand was zo erg dat Paulus Timoteus naar hen stuurde
(1Korintiërs 16:10; Handelingen 19:22), terwijl Paulus nog in Efeze
bleef (1 Korintiërs 16:7-8). Hij beloofde hen ook dat Apollos zou
terugkomen (1 Korintiërs 16:12). Gezien de ernst van de problemen in
de gemeente van Korinthe is de toon van de brief ook naargelang.
Paulus schreef hen wat de Here gebood (1 Korintiërs 14:37). “Maar
als iemand hiermede niet rekent, dan wordt met hem niet gerekend”
1 Korintiërs 14:38.
Datering van de eerste brief aan de
Korintiërs
De landvoogd Gallio (Handelingen 18:12) had zijn functie opgenomen
in 51 na Christus. Kort na zijn aanstelling is Paulus weggegaan uit
Korinthe. Van Korinthe is hij naar Efeze gereisd (Handelingen
18:19). Daar is hij een korte tijd gebleven en dan vertrokken naar
Antiochië (Handelingen 18:22). Na daar een tijd lang te zijn
verbleven, keerde hij via Galatië en Frygië terug naar Efeze
(Handelingen 18:23; 19:1).
Paulus bleef drie jaar in Efeze (Handelingen 20:31). Het is tegen
het einde van zijn verblijf in Efeze dat Paulus de eerste brief aan
de Korintiërs schreef. “Maar ik zal nog
tot Pinksteren te Efeze blijven; want mij is een grote en machtige
deur geopend en er zijn vele tegenstanders” 1 Korintiërs
16:8-9. Dat maakt dat de eerste brief aan de Korintiërs gechreven
moet zijn rond 55 of 56 na Christus.
Geraadpleegde werken:
Truth commentaries on Corinthians by Willis.
A commentary on First Corinthians by Lipscomb
