Gemeente van Christus

Jezus is de weg deel 6

Jezus, de weg uit godsdienstige verwarring

Toen God Zijn Wet door Mozes aan Israel gaf, liet Hij geen ruimte dat Zijn volk zou worden onderverdeeld in secten en partijen. Maar tegen de tijd dat Jezus in de wereld kwam, waren er allerlei secten en partijen ingeburgerd. Enkele van hen waren de Farizeën, de Saduceën, de Essenen en nog anderen. Men ging ervan uit dat de mens die zichzelf godsdienstig noemde, zich zou verbinden met één van hen.
Tot welke van deze secten behoorde Jezus? Allen moeten toegeven dat Jezus tot geen één van hen behoorde. Hij behield zijn zelfstandige, niet-sectarische relatie met God tot het einde van Zijn leven. Het is juist hierom dat ze Hem tegenstonden.
Jezus voorzag ook niet dat Zijn volgelingen zouden worden onderverdeeld in secten en partijen. Hij verlangde integendeel dat ze verenigd zouden zijn. Na voor Zijn apostelen te hebben gebeden, zei Hij "Niet alleen voor hen bid ik, maar ook voor hen die door hun woord in mij geloven; opdat allen een zijn, zoals Gij, Vader, in mij en ik in U - dat ook zij in ons een zijn - opdat de wereld gelove dat Gij mij gezonden hebt" Johannes 17:20-21.

Door de jaren heen heeft verdeeldheid zich echter ontwikkeld en deze verdeeldheid wordt in stand gehouden door het schrijven van geloofsbelijdenissen en het vormen van denominaties. Het resultaat hiervan is dat er nu onder hen die beweren volgelingen van Jezus te zijn, vele lichamen (denominaties), vele heren (godsdienstige leiders), vele geloven (belijdenissen) en vele dopen zijn. Er is een groot verschil tussen de huidige situatie en de eenheid beschreven in het Nieuwe Testament. Daarin staat "een lichaam en een geest, zoals gij ook geroepen zijt tot een door uw roeping gewekte hoop; een Heer, een geloof, een doop, een God en Vader van allen, Hij die boven alles door alles en in alles is" Efeziërs 4:4-6. "en Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente. Hij is het begin, de eerstgeborene uit de doden; opdat hij in allen dele de eerste plaats zou innemen" Kolossenzen 1:18.

Velen betreuren de verdeeldheid die er vandaag de dag heerst onder gelovigen en wensen dat deze er niet meer is. Ze verlangen ernaar om alle grote denominaties te verenigen en doen grote inspanningen om dit doel te bereiken. Maar ze veronderstellen dat totdat dit doel wordt bereikt, een gelovig mens niets anders kan doen dan zich te voegen bij een bestaande denominatie en om dan maar een verdraagzame geest te hanteren. Er is niets in de leringen van Jezus die zo een benadering tot eenheid ondersteunt. Jezus ondernam ook geen stappen om een oecemenische conferentie te organiseren met als doel de Farizeën, de Saduceën en de Essenen samen te voegen tot één grote secte. Evenmin bad Jezus dat Zijn discipelen zichzelf zouden toevoegen tot één grote superdenomatie. Hij bad integendeel dat individuele gelovigen zich zouden verenigen in Hemzelf en in de Vader. Zijn leer was er juist op gericht om mensen te doen wegkeren van de leringen en de tradities van mensen tot het eenvoudige Woord van God. Door Zijn leringen en voorbeeld kan Hij wel degelijk voor ons DE WEG ZIJN UIT GODSDIENSTIGE VERWARRING.

De gemeente van de Here

Jezus beloofde om Zijn gemeente te bouwen. Hij zei "op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen" Matteus 16:18. Hij beloofde om slechts één gemeente te bouwen die van Hem zou zijn. De rots op welke de gemeente zou worden gebouwd was niet Petrus, maar de waarheid die Petrus beleed."Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen" 1 Korintiërs 3:11. Het woord 'gemeente' betekent 'geroepen uit'. Door het evangelie te prediken op pinksterdag, riepen Petrus en de andere apostelen hen die wilden geloven in Jezus. "Toen zij dit hoorden, werden zij diep in hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannen broeders? En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen" Handelingen 2:37-38. "Zij dan, die zijn woord aanvaardden, lieten zich dopen en op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd" Handelingen 2:41. Dit was het begin van de gemeente. De gemeente bestond uit allen die werden gered door Jezus Christus, en ze groeide voortdurend doordat nog anderen werden behouden. "En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden" Handelingen 2:47.
Groepen van deze mensen die behouden waren kwamen samen in verschillende steden en elke groep was een gemeente. Hoewel ze verenigd waren in Christus, waren ze niet verbonden aan enige menselijke vereniging of federatie. Christus leidde hen door Zijn geïnspireerde apostelen, hen lerende hoe ze moesten aanbidden en hoe ze als gemeente samen moesten werken.

Verdeeldheid voorkomen door het volgen van Jezus

Wanneer wij dezelfde instructies gehoorzamen die Petrus gaf op de pinksterdag, ons bekeren van onze zonden en ons laten dopen in de naam van Jezus, dan zullen ook wij behouden worden. Wanneer we dan behouden worden, voegt de Here ons toe tot Zijn gemeente net zoals Hij dat met hun deed. Zij voegden zich niet bij een godsdienstige organisatie, en evenmin moeten wij dat doen. In Christus zijn we vereningd met alle anderen die in Hem zijn.
Als leden van de gemeente van de Here moeten we dan de Nieuwtestamentisce beschrijving van die gemeente zorgvuldig bestuderen. Dit vinden we terug in het boek Handelingen en in de brieven die daarop volgen. Gezien de apostelen door de Heilige Geest werden geleid, kunnen we er zeker van zijn dat de gemeenten onder hun instructies er zo uitzagen als Jezus het wilde. Als we deze vroege gemeenten nabootsen, dan zal de Here ook tevreden zijn met ons.
Het nabootsen van de gemeente van de Here zou wel eens minder moeilijk kunnen zijn als men denkt. Het kan mogelijk zijn om een onafhankelijke groep christenen in jouw buurt te vinden die reeds samenkomen volgens het Nieuwtestamentische patroon. Indien niet, slechts 2 of 3 mensen die hetzelfde doel nastreven kunnen samenkomen om met Gods goedkeuring aanbidden. Er is helemaal geen groot kerkgebouw nodig (vele gemeenten in de eerste eeuw kwamen samen in huizen - Romeinen 16:5; 1 Korintiërs 16:19). Er is geen menselijk ingestelde priesterorde nodig gezien alle christenen priesters zijn (1 Petrus 2:5). Geen handvest van één of ander aards hoofdkwartier is nodig gezien het enige verwantschap dat men heeft, met het lichaam van Christus is. Jezus zei "Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden" Matteus 18:20.

Kunnen wij u helpen om gewoon christen te worden?

Vragen

Bovenkant formulier

Gebruik je bijbel en vindt de kenmerken van de gemeente van de Here zoals beschreven in de volgende passages van les 6:

Lidmaatschap:

1. (Handelingen 2:38) Petrus vertelde gelovigen om zich te en te laten tot vergeving van hun zonden.

2. (Handelingen 2:41) Zij die het Woord aanvaardden werden en werden tot de discipelen toegevoegd.

3. (Handelingen 2:47) De Here voegde dagelijks toe tot de kring die werden

Leer:

4. (Handelingen 2:42) Ze bleven bij het onderwijs van de apostelen.

Aanbidding:

5. (Handelingen 2:42) Ze bleven ook volharden in het breken van het en de

6. (2 Korintiërs 9:7) Een ieder behoort te geven zoals hij zich in zijn hart heeft .

7. (Efeziërs 5:19) Christenen moeten en muziek maken in hun harten.

Dag van aanbidding:

8. (Handelingen 20:7) Op de dag van de week kwamen discipelen samen om het brood te breken en te luisteren naar Paulus' prediking.

Organisatie:

9. (Kolossenzen 1:18) Christus is het Hoofd van het lichaam dat de is.

10. (Handelingen 14:23) Wanneer plaatselijke gemeenten die Paulus had gesticht waren gegroeid, keerde hij er terug om aan te stellen in elke gemeente.

11. (Filippenzen 1:1) De gemeente te Filippi bestond uit heiligen, en
Opmerking: Ouderlingen en opzieners zijn hetzelfde (Zie Handelingen 20:17,28).

Werk:

12. (1 Timoteus 3:15) De gemeente is een pijler en fundament van .

13. (Handelingen 11:29) De gemeente te Antiochië zond tot de broeders in Judea die honger leden.

Individuele kenmerken:

14. (Handelingen 11:26) Discipelen werden genoemd.

15. (1 Petrus 4:16) Indien iemand lijdt als een dan moet hij niet beschaamd zijn.

Collectieve kenmerken:

16. (1 Thessalonissenzen 2:14) Verschillende groepen christenen die in verscheidene steden samenkwamen werden gemeenten genoemd.

17. (Romeinen 16:16) Ze werden ook gemeente van genoemd.